Baza wiedzy

Wyzwania społeczne związane ze starością
Stworzenie odpowiedniego systemu wsparcia opiekunów

Ile jest w twojej rodzinie osób starszych? Czy są samodzielne? Jeśli nie, to kto się nimi opiekuje? Czy z tego powodu są w waszej rodzinie jakieś problemy, konflikty?

Czy zdarzyło ci się kiedyś pomagać w myciu osobie starszej? Albo zmieniać pieluchę komuś, kto nie jest w stanie samodzielnie chodzić do toalety?

Czy udałoby ci się spokojnie zasnąć, wiedząc, że w pokoju obok jest ktoś ciężko chory, kto w każdej chwili może cię zawołać albo przewrócić się, idąc do łazienki?

Warto pamiętać, że opiekun, czy raczej opiekunka osoby starszej najczęściej z większością problemów musi radzić sobie w pojedynkę i dzieli samotność zależnej starszej osoby. Nierozkładanie obowiązków opiekuńczych na większą liczbę osób sprawia, że ciężar opieki jest trudny do udźwignięcia. W naszym programie namawiamy do przezwyciężania tej samotności, bo to ona czyni starość wyzwaniem, a nie naturalnym, powszechnym doświadczeniem, w którym się wzajemnie wspieramy. Dużo łatwiej pogodzić z życiem osobistym opiekę nad niesamodzielną babcią, jeśli część obowiązków można przekazać OPS-owi, domowi kultury, przychodni i sąsiadom.

Wszystkie wady i niedociągnięcia instytucji opiekuńczych sprawiają, że życie opiekunów jest jeszcze trudniejsze. Niezintegrowanie opieki zdrowotnej i społecznej to neutralnie brzmiąca diagnoza z poziomu całego systemu, ale trzeba sobie uświadomić, co ten problem oznacza z perspektywy ludzi, których dotyczy. A oznacza gigantyczne fizyczne i psychiczne obciążenie opiekunów, którzy muszą sami, na co dzień, rekompensować systemowe braki, nieraz rezygnując z własnego życia. Opiekowanie się zależną starszą osobą jest trudne na wielu poziomach: fizycznie wymaga siły przy myciu, przekładaniu, przebieraniu; organizacyjnie wymaga kontaktu z lekarzem, przychodnią, zdobywaniem recept czy środków czystości; psychicznie – rezygnacji z własnego czasu i potrzeb oraz bycia cały czas w gotowości.

Czego potrzebują opiekunowie? Podziału obowiązków z innymi, wytchnienia i relaksu (do czego nie są przyzwyczajeni), patentów na ułatwienie codziennych czynności (związanych z myciem, przebieraniem), prostych systemów pomagających szukać możliwości wsparcia różnych instytucji.