Innowacja otwiera pole spotkań seniorek i seniorów z Polski oraz imigrantek z Ukrainy zajmujących się zawodowo opieką nad osobami starszymi, odpowiadając na potrzeby jednych i drugich. Ma wspierać opiekunki w obliczu trudności, z którymi stykają się na co dzień, jak i wzmacniać ich kompetencje, poprzez integrację z osobami 60+. Obu tym grupom ma pomóc w umiejętnym korzystaniu z technologii cyfrowych, ułatwiających komunikację interpersonalną.
Projekt jest skierowany do następujących grup:
- imigrantki z Ukrainy zajmujące się zawodowo opieką nad osobami starszymi, które po przyjeździe do Polski spotykają się z wieloma trudnościami, m.in. barierą językową, obcym kulturowo i obyczajowo środowiskiem, brakiem fachowych umiejętności opiekowania się osobami starszymi, nieznajomością topografii miasta,
- seniorki i seniorzy z Polski, którzy chcieliby aktywnie spędzać czas, czuć się potrzebni, zdobywać nowe umiejętności, poznawać ludzi i nawiązywać relacje,
- podopieczni opiekunek i ich rodziny, którzy mogą skorzystać z innowacji pośrednio, tj. ukraińskie imigrantki doskonalą język polski, a na warsztatach zdobywają nową wiedzę i umiejętności związane z opieką nad osobami starszymi i zdrowym odżywianiem.
Projekt mogą realizować uniwersytety trzeciego wieku, kluby seniora, stowarzyszenia i fundacje oraz grupy nieformalne zajmujące się integracją społeczną czy opieką nad osobami starszymi, a także agencje opiekunek.
Przeczytajcie Poradnik wdrożenia innowacji, znajdziecie tu niezbędne informacje i wskazówki dotyczące przebiegu innowacji.
Znajdźcie miejsce na spotkania oraz organizację lub instytucję partnerską, np. dom kultury, domy sąsiedzkie, osiedlowa kawiarnia.
Znajdźcie chętnych seniorów i stwórzcie grupę liczącą 8-10 osób. Może to być grupa przyjaciół, sąsiadów, znajomych z uniwersytetu trzeciego wieku czy klubu seniora.
Zorganizujcie spotkanie z polskimi seniorkami i seniorami. Zapoznajcie ich z celami projektu i powierzcie zadania.
Przeprowadźcie warsztaty na temat cyfrowych środków komunikacji. Skorzystajcie ze scenariusza zamieszczonego w Poradniku (rozdz. 4).
Obejrzycie też efekty zajęć prowadzonych w ramach testowania innowacji.
- https://youtu.be/G3zTiVpVvTo – Spacer po starej Oliwie (Grażyna i Ewa)
- https://youtu.be/b6UHpOGw5b0 – Opowiadanie Cyfrowej Historii o Ukrainie (Teresa)
- https://youtu.be/EbyolqvwE28, https://youtu.be/YeJwMO-ibDg – Opowiadanie Cyfrowej Historii o tym jak mama Eli robiła kołduny wileńskie (Ela)
Zajmijcie się rekrutacją ukraińskich uczestniczek. Szukajcie chętnych poprzez indywidualne kontakty z rodzinami, w których pracują, przez agencje zatrudnienia oraz związki i stowarzyszenia Ukraińców w waszej miejscowości. Aby rozpoznać konkretne potrzeby zrekrutowanych osób, skorzystajcie z kwestionariusza rozmowy telefonicznej.
Zorganizujcie spotkania integracyjne seniorek i seniorów z ukraińskimi uczestniczkami. Dobrze, jeśli odbędą się w przyjaznym miejscu, gdzie można napić się kawy czy herbaty, zjeść ciastko i zorganizować warsztaty. Należy wziąć pod uwagę dyspozycyjność opiekunek, które najczęściej tylko raz w tygodniu mają wolny dzień. Rodziny, które je zatrudniają, muszą zgodzić się na ich dwu-, trzygodzinne wyjścia, dlatego warto przedstawić im cele projektu.
Sięgnijcie do Poradnika, gdzie znajdziecie rekomendowany harmonogram i tematykę spotkań, a także wskazówki dotyczące ich organizacji.
Innowację realizuje zespół w składzie: osoba koordynująca i dwie współpracujące.
1. Koordynatorka lub koordynator jest odpowiedzialny za:
- prawidłową realizację harmonogramu projektu
- kontrolowanie wydatków,
- prowadzenie dokumentacji finansowej,
- wspieranie grupy w sytuacjach kryzysowych,
- bieżące rozwiązywanie problemów,
- realizację zadań szczegółowych, wynikających z podziału pracy w harmonogramie.
2. Osoby współpracujące odpowiadają za:
- proces rekrutacji seniorek i seniorów oraz opiekunek z Ukrainy,
- znalezienie odpowiednich prowadzących warsztaty,
- prawidłowe realizowanie spotkań integracyjnych i warsztatów,
- robienie niezbędnych zakupów, kontakty z uczestnikami projektu,
- dobrą atmosferę w grupie,
- realizację zadań szczegółowych wynikających z harmonogramu.
Roczne koszty wdrożenia innowacji dla 15 osób uczestniczących w projekcie kształtują się następująco:
- Wynajem sali na spotkania – 1800,00 zł
- Catering – 4500,00 zł
- Honorarium trenera za prowadzenie warsztatów i kawiarenki językowej – 3000,00 zł
- Koszt dojazdu opiekunek – 1000,00 zł
- Materiały do zajęć kulinarnych – 1275,00 zł
- Honorarium moderatora – 550,00 zł Łączne koszty = 12125,00 zł
Roczny koszt na 1 odbiorcę = 808,33 zł
Innowacja działa skutecznie pod warunkiem, że:
- zbudujecie trzyosobowy zespół organizacyjny w składzie: osoba koordynująca i dwie współpracujące,
- włączycie w działania grupę seniorek i seniorów – minimum 10 osób oraz uczestniczki z Ukrainy – minimum 5 osób,
- zaangażujecie dietetyczkę/dietetyka i fizjoterapeutkę/fizjoterapeutę do prowadzenia warsztatów,
- zaangażujecie osobę prowadzącą zajęcia informatyczne dla seniorek i seniorów,
- zaangażujecie osobę ze znajomością języka ukraińskiego lub rosyjskiego w charakterze tłumacza,
- zapewnicie salę do spotkań integracyjnych dla minimum 20 osób,
- zapewnicie salę komputerową do przeprowadzenia zajęć informatycznych dla seniorek i seniorów (ewentualnie: zajęcia możecie też przeprowadzić z użyciem smartfonów)
- zapewnicie środki finansowe (zgodnie ze strukturą kosztów).
Innowacja odpowiada na ogromne zapotrzebowanie społeczne związane z przyjazdem do Polski osób zza wschodniej granicy, podejmujących tu pracę. Projekt został zaplanowany jeszcze przed wybuchem wojny w Ukrainie. Teraz może ułatwiać integrację kulturową uchodźczyń i uchodźców z Ukrainy. Aktywny udział w spotkaniach z osobami starszymi, pozytywnie nastawionymi i pełnymi empatii, może być dla nich wsparciem w uczeniu się języka, poznawaniu nowego środowiska i nawiązaniu znajomości.
Uczestnicy innowacji bardzo pozytywnie ocenili projekt i wyrażali chęć dalszych spotkań, a ukraińskie uczestniczki oferowały nawet pomoc w przygotowaniu poczęstunku. Innowacja stała się szansą na zbudowanie więzi między osobami starszymi a imigrantkami z Ukrainy, co jest szczególnie ważne w trakcie trwania wojny.
Anna Grabowska jest emerytowaną nauczycielką akademicką Politechniki Gdańskiej, kierowniczką Autoryzowanego Centrum Szkolenia Autodesk, administratorką platformy Moodle, wolontariuszką UEFA 2012, pomysłodawczynią i wolontariuszką Akademii Trzeciego Wieku Wydziału Elektroniki, Telekomunikacji i Informatyki Politechniki Gdańskiej. Współorganizuje gdański Festiwal Światła.
Joanna Bień jest emerytowaną nauczycielką, poszukującą wyzwań i ciekawych ludzi. Pomysłodawczyni i realizatorka projektów, takich jak Bank Babcinych Bajek, RY-BA. Pisze bajki dla dzieci i czyta je w szkołach i przedszkolach. Jest wolontariuszką w różnych przedsięwzięciach społecznych.
Elżbieta Pawłowicz jest emerytowaną pracowniczką administracyjną Politechniki Gdańskiej. Uczestniczka wielu projektów europejskich, doświadczona w organizacji spotkań partnerskich, imprez i zjazdów. Od piętnastu lat pracuje wolontaryjnie jako instruktorka na „Spotkaniach komputerowych” dla seniorów. Jest babcią trójki ukochanych wnuków i aktywnie uczestniczy w ich wychowaniu.
